De afgelopen jaren is de rente erg volatiel geweest door het ruime dan wel krappe monetaire beleid van de Europese Centrale Bank (ECB). Een van de parameters voor de ECB om de beleidsrente te verhogen of verlagen, naast economische groei is de inflatie. De ECB streeft naar een inflatiepercentage van ongeveer 2%. Bij een lage inflatie zal de ECB de rente verlagen, het voeren van een ruim monetair beleid. Bij een hoge inflatie zal de beleidsrente juist verhoogd worden. Het ruime monetaire beleid van de ECB werd gevoerd tot de zomer van 2022 door een lage inflatie. Voor het eerst in 11 jaar werd in die periode de rente verhoogd omdat de inflatie ver boven de doelstelling van 2% kwam. Het verhogen van de beleidsrente van de ECB is direct terug te zien in de financieringsrente die bij het aangaan van een geldlening betaald moet worden.
De inflatie koelde af en in halverwege 2024 werd de beleidsrente voor het eerst weer verlaagd. Meerdere verlagingen volgden. Vanaf juni 2025 is deze rente stabiel op 2%. Ondanks het verlagen van de rente door de ECB was dit niet 1-op-1 terug te zien in de rentes voor langlopende financieringen, die op hogere niveaus bleven staan. Naast het beleid van de ECB zijn er meer factoren die de hoogte van de rente beïnvloeden. Het aantreden van de nieuwe president van Amerika bracht veel onrust met zich mee op de financiële markten. Daarnaast zorgen geopolitieke spanningen, de financiering van een mogelijk Europees leger en economische onrust voor spanning op de kapitaalmarkt. Hierdoor steeg de kapitaalmarktrente. Door deze onzekerheden is het lastig een goede voorspelling van de renteontwikkeling te maken. Een sterke daling van de rente is door de onzekerheid niet te verwachten. Stabilisatie van de huidige renteniveaus ligt hierdoor meer voor de hand.